Hof der dingen - De accordeon van Wim Opbrouck

De curator van dit Hof schenkt zelf zijn eerste accordeon. 

“Ik doneer mijn eerste accordeon aan het Hof der Dingen. Ook al stinkt ze en hangt ze in flarden aaneen: ze is wel de wereld rondgereisd. Met de Dolfijntjes heeft deze accordeon duizenden mensen in het West-Vlaams laten zingen op Dranouter festival.  

Er staat ‘made in Taiwan’ op, maar ik heb er een West-Vlaamse ziel ingepompt, dat is wat telt.” 

De accordeon of trekzak (destijds ook wel ‘le piano des pauvres’ genoemd) is een relatief jong instrument, hij ontstond rond 1830.  

De Vlaamse accordeongeschiedenis nam een start rond 1880 met de oprichting van het eerste accordeonatelier door Felix Callewaert in Zwevezele. In 1890 verhuisde die naar Lichtervelde. Eugène Callewaert, de zoon van Felix, werkte in het atelier dat zijn vader leidde en volgde hem na zijn dood in 1918 op.  

De firma stelde op haar hoogtepunt een zestal mensen te werk, die zes tot zeven instrumenten per week afleverden. Aanvankelijk werden Duitse accordeononderdelen geassembleerd. Later ging men de verschillende onderdelen ter plaatse vervaardigen.  

De ‘Lichtervelde’ werd een begrip en was zowel gegeerd bij ons als bij de Vlamingen in Detroit en elders in Amerika en Canada. De Callewaerts brachten modellen uit in alle prijsklassen, zowel luxe-uitvoeringen voor professionele muzikanten als eenvoudige instrumenten voor de modale liefhebber.  

Door zijn toonvastheid en robuuste uiterlijk was de accordeon ook het favoriete muziekinstrument van vissers en zeelui. 

De accordeon blijft intussen na al die jaren tot de verbeelding spreken van jong en oud en geeft extra kleur aan het West-Vlaamse muzieklandschap. Zo bestaat er een West-Vlaams Accordeonorkest of werd jouw kermis of familiefeest al eens opgeleukt door de accordeonist met de hanenkam Marino Punk…