Hof der dingen - De iconische zeedijktegel
West-Vlaanderen, da’s uiteraard ook de enige provincie aan de Belgische kust.
Onze kust is zowat 65 kilometer lang en omvat een tot 500 meter breed zandstrand met een duinengordel erachter die tot 2,5 kilometer breed is.
Vroeger liet men de natuur zijn gang gaan; vanaf de 15de eeuw legde men dijken aan om het land te beschermen tegen vloeden. Het was Jan Zonder Vrees, de Vlaamse graaf en tevens hertog van Bourgondië, die na 1404 het bevel gaf om bestaande dijken met elkaar te verbinden. Zo ontstond de Graaf Jansdijk van Duinkerke tot Sas van Gent.
De dijk deed de polders ontstaan en zorgde voor de rechttrekking van de Vlaamse kust.
Met de opkomst van het kusttoerisme werd verder werk gemaakt van de ruimtelijke aanleg van de dijken. Zo was er de komst van de kusttram, de bouw van luxueuze strandvilla’s en de verdere aanleg van de dijk.
De eerste wereldoorlog maakte een bruusk einde aan de toeristische welvaart.
Het grootste deel van de kust kwam in Duitse handen, wat maakte dat het toerisme niet helemaal wegviel, maar toch sterk ingeperkt werd. Langsheen de kustlijn werd her en der afweergeschut gezet.
Het zorgde ervoor dat de dijk voor een groot deel moest worden heraangelegd na de oorlog. Dat gebeurde met een typische tegel die kenmerkend werd voor de Vlaamse kust. Steenbakkerijen in Welkenraedt en Jurbise legden zich jarenlang toe op het bakken van deze tegel met bijzonder motief. De okerkleurige keramische tegel bepaalde dan ook mee het gezicht van onze provinciegrens.
Momenteel maakt de Vlaamse Regering werk van een beleidsplan Kustvisie die onze provincie moet beschermen tegen de stijging van de zeespiegel met zo’n 3 meter.
Het zorgt ervoor dat hier en daar dijken anders worden aangelegd waardoor de zo kenmerkende zeedijktegel stilaan uit het straatbeeld verdwijnt.
Dat bracht de kleine chocolaterie Zoete Zee uit Westende op de idee om de iconische zeedijktegel te vereeuwigen in een smakelijke praline of tablet chocolade.
Beiden werden terecht erkend als West-Vlaams streekproduct.
Het was Dirk Van den Bossche die ons zo’n iconische tegel schonk.