Hof der dingen - De Bekaert-staaldraad

de Bekaert-staaldraad

De Vlaamse bouwcultuur laat zich kenmerken door een echte ‘kotjescultuur’.  

We hebben als Vlaming met een baksteen in de maag de neiging om ons territorium steeds verder af te bakenen met een tuinhuisje langs hier of een afsluiting langs daar. 

 

En als het om die typische afsluiting gaat, dan komen we massaal uit op een West-Vlaamse klassieker bij uitstek: de Zwevegemse Bekaert-staaldraad. 

 

Bekaert werd in 1880 opgericht door Leon Leander Bekaert. Hij runt op dat moment een ijzerwarenwinkel en is op zoek naar een goede afrastering voor loslopend vee. Hij ontwikkelt een soort prikkeldraad waarbij de spijkers wel vervangen worden door zogeheten kroontjes en gevlochten worden tussen drie draden. Hij voelt al snel dat zijn uitvinding een gat in de markt is en neemt er meteen een octrooi op. Het vormt de aanleiding om in 1894 met zijn eigen draadtrekkerij te starten. 

 

Vooral onder leiding van zijn zoon Leon Antoine groeit het bedrijf uit tot een wereldspeler op het vlak van staaldraad. De fabriek alleen al zorgt voor een serieuze groei van het aantal inwoners van de plattelandsgemeente Zwevegem. 

 

Ook in niet-evidente tijden hield Bekaert zich staande. Zo zorgde Bekaert er in oorlogstijd voor dat de fabriek bleef draaien, zodat de arbeiders door de Duitsers niet naar Duitse werkkampen zouden gestuurd worden.  

 

Pas in het jaar 2000 kwam met graaf Paul Buysse voor de eerste keer een niet-familielid aan het hoofd van de raad van bestuur te staan.  

Doorheen de jaren krijgt Bekaert het jammer genoeg steeds moeilijker.  

Dat leidde al geregeld tot gedwongen ontslagen en de sluiting van een aantal vestigingen. 

 

Laat ons hopen dat we dit historisch product kunnen blijven in ere houden.