Hof der dingen - De banieren van Verilin
Heel vaak hebben we het over het verloren gaan van de vlasnijverheid die ooit zo roemrijk was in het zuiden van West-Vlaanderen. Vele vlashandelaars konden moeilijk overleven, anderen moesten noodgedwongen (maar gelukkig vaak heel succesvol) overschakelen op andere toepassingen en metiers.
Maar er zijn ook nog mooie vlasverhalen die blijven bestaan.
Ken je bijvoorbeeld het bedrijf Verilin uit het pittoreske Heule-Watermolen dat tafel- en bedlinnen maakt?
Dit atelier, gerund door de zussen Ilse en Anne-Sophie Dedeken – derde generatie wevers trouwens - toont elke dag opnieuw welk edel product vlas wel is.
Verilin maakt er een erezaak van om enkel met eerlijke materialen te werken, vaak van Belgische makelij. Tegelijk daagt het duo zichzelf uit door steeds opnieuw naar nieuwe toepassingen te zoeken. Door met ontwerpers en kunstenaars samen te werken, andere technieken uit te proberen en materialen te combineren, blazen ze het oude vakmanschap nieuw leven in.
Zo maakte Verilin bijvoorbeeld samen met Wim Opbrouck voor vlasmuseum Texture uit Kortrijk een hedendaagse heruitgave van damasten tafellakens.
Kortrijk was altijd de bakermat van linnendamast.
Damast komt uit het Midden-Oosten - de naam verwijst naar de stad Damascus. Oorspronkelijk ging het om zijden stoffen met een tekening erin geweven.
Die tekening had dezelfde kleur als de achtergrond: de lichtinval bepaalde hoe duidelijk je ze zag. Kortrijkse wevers werden eind 15e eeuw de pioniers van het damast in linnen.
Ze slaagden erin om zelfs hele veldslagen, jachttaferelen of bijbelverhalen te reproduceren, met niet meer dan een superfijne, hagelwitte en glanzende vlasdraad én heel veel vakmanschap.
Verilin zorgde dus voor een moderne versie van dit eeuwenoud product.
Het kiest er hierbij bewust voor om klein te blijven en zich op maatwerk toe te leggen. “Klanten komen bij ons omdat ze iets bijzonders willen. Omdat we kleine runs doen en alles zelf weven en afwerken, kunnen we exact op hun wensen inspelen.”
Niet verwonderlijk dat chefs als Peter Goossens of Sergio Herman kind aan huis zijn in dit atelier aan de Heulebeek.
Het vakmanschap van Verilin inspireerde curator Wim Opbrouck om een extra esthetische interventie te doen in het prachtige plechtstatige gebouw van het Provinciaal Hof.
En dus vind je in de centrale hal licht wapperende linnen banieren, vakkundig geweven in het zuiden van onze provincie.